Stapelia: koppig, maar zo'n slimme Afrikaanse vrouw op je vensterbank

Stapelia is een pretentieloze kamerplant, vergelijkbaar met een cactus, compact, heeft geen grote hoeveelheid aarde nodig. Zijn exotische Afrikaanse karakter is duidelijk wanneer hij bloeit. Bloemen zijn ongebruikelijk en voortreffelijk. Vanwege de verscheidenheid aan variëteiten, schoonheid en originaliteit van bloei, worden voorraden gebruikt in de binnen- en glastuinbouw. Zorgen voor een exotische cultuur is eenvoudig, zelfs een beginner kan het aan.

Wat is er interessant aan deze bloem

Stapelia (Stapelia) behoort tot de familie Kutrov, de onderfamilie Lastovnev. Deze planten zijn laagblijvende struiken met een hoogte van 10 tot 60 cm, bestaande uit sappige stengels die helemaal aan de basis vertakken zonder bladeren.

1549161462_5c5653f21f992.jpg

De stengels hebben in de regel een vierzijdige doorsnede, langs de randen zijn ze uitgerust met grote uitstekende tanden zonder doornen. Laterale scheuten die zich vanaf de basis vertakken, verspreiden zich over de grond. De kleur van de stelen is groen of zilvergroen. Bij sommige soorten hebben de scheuten roodachtige of roodpaarse tinten die verschijnen in fel zonlicht. Op jonge scheuten in het onderste deel van de struik worden stervormige bloemen gevormd die in verschillende soorten van 5 tot 30 cm groot zijn. Stapelia-bloemen zijn ongebruikelijk en kunnen een grote verscheidenheid aan kleuren hebben: van monochroom tot tijger of luipaard. Bloemblaadjes met een glad leerachtig glanzend of donzig oppervlak.

Een ander pittig kenmerk van de stapelbloemen is hun geur. Veel, maar niet alle, bloemsoorten stralen in verschillende mate een uitgesproken rotte vleesgeur uit. Dit komt door het feit dat in natuurlijke omstandigheden aasvliegen de bestuivers van deze planten zijn.

De natuurlijke habitat van de bestanden zijn de woestijn- en halfwoestijngebieden van Zuid- en Zuidwest-Afrika met arme steenachtige droge bodems.

Stapels zijn stengelvetplanten, dat wil zeggen planten die water in hun stengels kunnen opslaan. Ondanks de gelijkenis in vorm met sommige soorten cactussen, zijn de aandelen dat niet.

Het melksap dat de stengels bevatten, is niet alleen giftig voor insecten. Bij contact met de huid en slijmvliezen kunnen brandwonden of irritatie optreden, bij inslikken is vergiftiging mogelijk.

Door hun exotisme raakten de voorraden wijdverspreid en werden ze zelfs een verzamelobject.

Verschillen met guernia

De naaste verwanten van de bestanden, die tot dezelfde onderfamilie van de Lastovnevs behoren en afkomstig zijn van dezelfde plaatsen als de bestanden, zijn niet minder populair bij bloemenkwekers.

guernii_1549106291_5c557c736c3c3.jpg

Guernia

Het meest vergelijkbaar met de stam is guernia (Huernia) - een plant waarvan de stengels lijken op een struik van een stam, maar deze plant verschilt van zijn naaste verwant door dunne, maar dikkere stengels, meer tanden langs de randen. Bloemen in geur en verscheidenheid aan vormen en tinten zijn ook vergelijkbaar met aandelen, maar veel kleiner (2-5 cm) en verschillen doordat de bloembladen van de stervormige kroon aangroeien en daartussen zijn er kleine uitsteeksels in de vorm van een denticle.

Bijgeloof

De bloeiende scheepshelling is zo ongebruikelijk dat de populaire geruchten er speciale eigenschappen aan toekennen.

Er wordt aangenomen dat het negatieve energie neutraliseert, mentale wonden geneest, het huis beschermt tegen schade en het boze oog, evenals tegen schadelijke elektromagnetische straling.

De voorraad heeft ook invloed op de relatie van mensen: het kan het huwelijk op jonge leeftijd beschermen, maar tegelijkertijd voorkomen dat het meisje trouwt, de relaties verslechteren en leiden tot de scheiding van de echtgenoten.

Het is ieders zaak om al dan niet in dergelijke tekens te geloven, maar iedereen moet het volgende onthouden:

  • de geur van een plant kan een allergieaanval veroorzaken;
  • als het melksap van het nietje op de huid of het slijmvlies terechtkomt, moet het grondig worden afgewassen;
  • Kinderen en / of huisdieren mogen in geen geval van de plant proeven.

Stamvariëteiten met foto's

De volgende soorten aandelen zijn geschikt om thuis te kweken:

  • grootbloemig,
  • Hirsuta,
  • reusachtig,
  • grandiflora,
  • bonte,
  • divarikata.

Grootbloemig

De plant heeft stengels met middelgrote tanden. De bloem, waarvan de diameter 20 cm bereikt, heeft een paarse kleur aan de binnenkant en aan de buitenkant - blauwgroen.

stapeliya_krupnoczvetkovaya_1549109896_5c558a88e2a98.jpg

Stapelia grootbloemig

Puntige bloembladen, bedekt met grijze villi, buigen terug in de tweede bloeifase. Er zijn soorten waarvan het aroma bijna onmerkbaar is.

Hirsuta

Dit type plant onderscheidt zich door een verhoogde beharing van bloemen, waarvoor het zijn naam ("harig") heeft gekregen. De haren zijn lang, hebben een lichte schaduw, bedekken dicht de puntige bloembladen van een bloem met een diameter van 5-8 cm.

stapeliya_hirsuta_1549111758_5c5591ce3eefd.jpeg

Stapelia hirsut

De geur die tijdens de bloei vrijkomt, is buitengewoon onaangenaam. Stengels zijn groen, met een typische vorm voor aandelen.

Reusachtig

De stengels van de plant hebben zwak uitgedrukte tanden. Een bloem in de vorm van een vijfpuntige ster met scherpe uiteinden bereikt een diameter van 25 cm De meest voorkomende kleur is lichtgeel of groen met veel roodachtige kruisslagen. Langs de randen van de bloembladen bevinden zich lange haren.

stapeliya_gigantskaya_1549110037_5c558b15d6eb0.jpg

Gigantische stapelia

De geur die door de bloem wordt uitgestoten, is behoorlijk merkbaar.

Motley

Deze ondermaatse variëteit heeft heldergroene stengels tot 10 cm hoog met schaarse tanden. De bloemen zijn ook middelgroot - slechts 8-10 cm, hebben een afgeplatte vorm met een roller rond het midden. Gladde eivormige bloembladen, geel of geelbruin van kleur met contrasterende vlekken met onregelmatige contouren, worden verzameld in kleine plooien dichter bij het midden van de bloem.

stapeliya_pestraya_1549110157_5c558b8df41fc.jpg

Stapelia bonte

Bloemen geven een sterke geur af.

Divarikata

De bloemen van deze plantensoort zijn ongeveer 4 cm groot, hebben een lichte kleur, een glad oppervlak en zijn geurloos.

stapeliya_divarikata_1549114098_5c559af2f0156.jpg

Stapelia divarikata

Een interessant kenmerk van zo'n trailerhelling is het vermogen van de bloem om van kleur te veranderen en een roze tint te krijgen.

Groeien en verzorgen

Het thuis verzorgen van de trailerhelling impliceert het naleven van de volgende regels:

Groeiende omstandigheden

Zorgadvies

Verlichting

De verlichting moet helder zijn, maar niet in direct zonlicht. In de zomer is schaduw met een lichtgordijn noodzakelijk; in de winter is dit niet nodig, maar kan er extra verlichting nodig zijn. Optimale teelt op een vensterbank op het oosten of westen

Vochtigheid

De grond in de bloempot bij de trailerhelling moet voldoende vochtig zijn. Het criterium voor de behoefte aan de volgende watergift is het drogen van de bovenste laag van de grond. Naarmate het koude seizoen nadert, moet de frequentie van drenken geleidelijk worden verminderd. De plant hoeft niet te worden bespoten

Temperatuur

In de lente-zomerperiode voelt de plant zich comfortabel bij een temperatuur van + 22 ... 26 ° С. In de winter, tijdens de rustperiode, moet deze indicator worden verlaagd tot + 14 ... 16 ° С

Planten en verplanten

Hoe ouder de plant wordt, hoe minder vaak een transplantatie nodig is. Jonge bestanden worden aanbevolen om jaarlijks opnieuw te worden geplant - in het voorjaar. Na het bereiken van de leeftijd van drie hoeft een plant minder vaak van woonplaats te veranderen - eens in de twee tot drie jaar.Om schade aan grote wortels te voorkomen, wordt het aanbevolen om te verplanten met de overdrachtsmethode. Oude planten die grote afmetingen hebben bereikt, hoeven niet te worden getransplanteerd. In dit geval is het voldoende om periodiek de bovenste grondlaag in de pot te vervangen.

Omdat het wortelstelsel van het nietje ondiep ligt en niet zo diep als in de breedte reikt, is het raadzaam om een ​​pot breed en laag te kiezen. Om bederf van de wortels door wateroverlast te voorkomen, is het noodzakelijk om af te tappen - tot een derde van het volume van de pot.

De grond waarmee de container wordt gevuld, moet licht, doorlatend, licht bevochtigd zijn en grof rivierzand en graszoden bevatten in een verhouding van 1: 2 met toevoeging van houtskool. Het wordt ook aanbevolen om zand en houtskool toe te voegen aan het substraat dat in de winkel is gekocht voor vetplanten of cactussen. Water geven na het verplanten is enkele dagen niet nodig.

Topdressing

Het wordt aanbevolen om tijdens het groeiseizoen twee keer per maand meststoffen aan te brengen. Ervaren telers geven er de voorkeur aan om zich te concentreren op kalimeststoffen, omdat deze een gunstig effect hebben op de algemene toestand van de plant, de groene massa vergroten en de weerstand tegen ziekten en plagen verhogen.

Bloei- en rustperiode

De bloeiperiode duurt van twee weken tot het einde van de warme periode, de hele zomer. Elke bloem blijft ongeveer een week decoratief. Op dit moment wordt aanbevolen om wateroverlast te voorkomen en de plant te voeden.

De voorbereiding op de rustperiode begint in de herfst, vanaf oktober. Je hoeft de bloem steeds minder water te geven, eens in de 2-4 weken, waarbij je de bovenste laag van de aarde slechts licht bevochtigt. De periode van volledige rust is december en januari. Op dit moment moet het water worden gestopt en moet de plant worden overgebracht naar een koele, verlichte plaats waar de temperatuur niet hoger zal zijn dan +15 ° С.

Het verlaten van de rustperiode is ook geleidelijk: vanaf februari kunt u de grond elke 2-4 weken lichtjes bevochtigen, vervolgens naar een warmere plaats overbrengen en in de lente de eerste topdressing maken.

De plant zal zonder deze procedures geweldig aanvoelen, maar hij zal niet bloeien.

Snoeien

In het voorjaar, bij het verlaten van de rustperiode, kan worden gesnoeid door oude stengels die hun aantrekkelijke en gezonde uiterlijk hebben verloren uit het midden van de struik te verwijderen, waardoor ruimte overblijft voor de groei van jonge scheuten: het is op hen dat de lange- verwachte knoppen kunnen verschijnen. De uitgesneden locaties worden verwerkt met gemalen actieve kool.

Zorgfouten

De grootste fout bij het verzorgen van de bestanden is wateroverlast van de grond, waardoor het wortelstelsel vergaat. De stengels worden slap, kunnen geel worden en beginnen te drogen. In de beginfase zal een transplantatie met een volledige bodemvervanging helpen. Bij het verplanten, zonder gezonde wortels te beschadigen, moet u de rotte verwijderen, de resterende goed drogen, in nieuwe grond planten, enkele dagen geen water geven. Als alle wortels zijn verrot en het onmogelijk is om de plant te redden, moet u meerdere stekken planten (zie deze methode hieronder, sectie "Voortplanting").

Droogtekens en brandwonden aan de uiteinden van de scheuten kunnen optreden door te veel hitte. In dit geval heeft de plant schaduw nodig.

Een kleine overtreding van het irrigatieregime, het niet naleven van de rustperiode kan als zorgfouten worden beschouwd. In dit geval lijdt de plant niet, hij bloeit gewoon niet.

Ziekten en plagen

Stapelia is niet erg vatbaar voor ziekten en wordt zelden aangetast door ongedierte. Alle ziekten van deze bloem worden veroorzaakt door stagnatie van water in de wortels. Wanneer er ongedierte (spintmijten of andere) op de stengels verschijnen, wordt aanbevolen om de plant te behandelen met een geschikt insectendodend preparaat, een preparaat dat in gespecialiseerde winkels wordt verkocht.

Reproductie

Reproductie van voorraden kan op de volgende manieren worden gedaan:

  • stekken,
  • zaden.

Geen van de methoden vereist speciale kennis, het kan thuis worden uitgevoerd.

Voortplanting door stekken

Nietjesstekken worden onmiddellijk in een bak met aarde geplant.

stapeliya_cherenki_1549164427_5c565f8b70349.jpg

De volgorde van werken is als volgt:

  1. Snijd met een steriel mes de bovenkant van een gezonde stapel af.
  2. Poeder de snee op de moederplant met gemalen actieve kool.
  3. Verspreid de stekken enkele uren in de schaduw om te drogen.
  4. Plant de stekken in zand met toevoeging van turf om te rooten.
  5. Verplant na 2-3 weken de geroote scheuten in kleine potten tot 7-10 cm met voorbereide grond.
stapeliya_cherenki_1549165722_5c56649a807c9.jpg

Voortplanting van zaden

Voortplanting door zaadstapel is in de praktijk toepasbaar, maar er moet rekening mee worden gehouden dat de nieuwe plant waarschijnlijk aanzienlijk zal verschillen van de ouder.

1549167390_5c566b17baf03.jpg

De zaden rijpen binnen een jaar. Hun bereidheid zal blijken uit een gebroken fruitpeul en het verschijnen van zaden met donzige paraplu's. Vers materiaal heeft een betrouwbare kieming; na verloop van tijd neemt het percentage af.

De verdere procedure is als volgt:

  1. Zaai de zaden in lichte, voornamelijk zandgrond. Je moet bijna een maand wachten op zaailingen.
  2. Zaailingen die tot 2-3 cm zijn gegroeid, worden uitgesneden in containers met een diameter van 5-7 cm met normale grond.
  3. De volgende transplantatie in grotere potten zal over een jaar nodig zijn.
stapeliya_semena_1549167239_5c566a87ec57c.jpg

Exotische en elegante bloeiende stapelia wordt een interieurdecoratie en trots van de eigenaar als je de plant goed verzorgt.

Voeg een reactie toe

 

Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Alles over bloemen en planten op de site en thuis

© 2021 flowers.desigusxpro.com/nl/ |
Gebruik van sitemateriaal is mogelijk mits een link naar de bron wordt geplaatst.