Waarom worden planten vetplanten aantrekkelijk genoemd? Bloemisten houden van ze vanwege hun bizarre vorm, enorme kleurenpalet en geweldige mogelijkheden bij het maken van artistieke composities. Beginnende tuinders geven de voorkeur aan deze specifieke groep planten vanwege hun kleurrijke uiterlijk en pretentieloze karakter, omdat de zorg voor hen heel eenvoudig is.
Inhoud
Wat zijn vetplanten?
De meeste van henkwam naar ons toe vanuit hete landenwaar droge periodes veel langer duren dan regenseizoenen. Hierdoor zijn ze gewend om vocht op te slaan in hun vlezige, sappige bladeren en dikke stengels. Succulent wordt uit het Latijn vertaald als "sap". Deze eigenschap is fundamenteel geworden bij de classificatie van dergelijke planten, ondanks het feit dat ze tot verschillende families behoren.
Keer bekeken
Tegenwoordig zijn er veel variëteiten: agave, cactussen, aloë, bryophyllum, gaspeldoorn, aisaceae, glophyllum, euphorbia, wilde roos, Kalanchoë, wild en anderen. De bekendste en meest voorkomende zijn cactussen.
Alle typen zijn conventioneel verdeeld in twee -door de kenmerken van vochtophoping:
- Verdikte bladeren met dichte nagelriemen hebben bladachtige vetplanten. Ze zijn meestal rond van vorm, vaak in een houder gemonteerd, waardoor ze water besparen. Onder hen zijn de meest bekende voor ons aloë, agave, gasteria, haworthia. Ze worden gebruikt in de traditionele geneeskunde.
- In stammen en stengels houden stengelvetplanten water vast als voorraad. In plaats van bladeren hebben ze vaak doornen en kan het wortelstelsel vloeistof van het oppervlak en uit het grondwater verzamelen. Sommige hebben geribbelde stengels, die schade in de vorm van scheuren met overtollig vocht helpen voorkomen. Tijdens het regenseizoen vormen de meeste soorten stengels speciale scheuten waarop bladeren, bloemen en vruchten worden gevormd.
Zorg
Deze planten zijn niet veeleisend om voor te zorgen, maar je moet nog steeds weten welke regels je moet volgen. Alle soorten zijn hetzelfde wat betreft detentievoorwaarden. Allemaal goede verlichting nodigdaarom is de vensterbank de beste plaats voor hen en vanaf het einde van de lente is hun plaats op het balkon. Ze hebben matig water nodig, in het warme seizoen, eenmaal per week, in de kou - eenmaal per maand. Water voor irrigatie moet op kamertemperatuur worden ingenomen.
Om een comfortabele overwintering te garanderen, moet de temperatuur tussen 13-15 graden liggen. Ze worden gekweekt in platte potten met een goede bodemdrainage. Vetplanten hebben een substraat nodig met een matig vochtgehalte. Kant-en-klare mengsels die in winkels worden verkocht, bevatten vaak turf, wat helemaal niet geschikt is voor planten. Ze hebben een mengsel nodig van groene, turfachtige grond en grof zand in gelijke verhoudingen.
Vergeet bodembemesting niet. In de winter hoeven ze niet te worden gevoerd, wat niet gezegd kan worden over het groeiseizoen. Meststof wordt in het voorjaar aangebracht 1 keer per maand. Koop topdressing bij bloemenwinkels.
Het is niet nodig om de plant jaarlijks opnieuw te planten. Het hangt allemaal af van het uiterlijk. Dus als hij vol kracht is, groeit, bloeit en niet ziek wordt, moet je hem niet storen met transplantaties.Als de plant niet meer groeit, de huid zijn elasticiteit of de gebruikelijke kleur heeft verloren en de plant zelf in de lente gerimpeld is, dan is het dringend noodzakelijk om maatregelen te nemen om hem in een andere grond te transplanteren. Na een paar dagen uitplanten in droge potgrond en water.
Namen met foto's
De meest exotische vertegenwoordigers van deze planten zijn de bewoners van de zwoele Afrikaanse woestijnen - vetplanten die op stenen lijken. Deze familie heet AizonLevende stenen zijn onder meer: lithops, fritias, dinteranthus, fenestraria, titanopsis, conophytum. Maar eenmaal per jaar gebeurt er iets ongelooflijks en uit deze buitengewone stenen ontstaat een prachtige bloem van prachtige tederheid en gratie.
Sedum
Muurpeper behoort tot de vetplantenfamilie (bekijk de onderstaande foto). Het groeit van nature in Midden- en Zuid-Amerika, Madagaskar. Deze gemakkelijk te kweken plant heeft vertakte, vlezige stengels en dezelfde dichte bladeren lijken op een boot of cilinder. De volgende soorten groeien thuis:
De sedum is dikbladig. Het verschil in cilindrische bladeren is rode vlekken op de uiteinden.- Sedum rood van kleur. De bladeren zijn bijna helemaal rood.
- De sedum van Morgan heeft hangende ampelachtige stengels, die dicht begroeid zijn met kleine grijze bladeren. In de zomer verschijnen roze bloemen.
- De sedum is niet typisch voor deze plantensoort. Het groeit als een struik tot 60 cm, het heeft lange glanzende bladeren.
Haworthia
Haworthia uit de leliefamilie is een vertegenwoordiger van Zuid-Afrika, zie foto's. Deze zeer populaire en pretentieloze plant heeft een prachtige rozet van vlezige, lange, taps toelopende bladeren. Er worden steeltjes gevormd, maar het is beter om ze af te snijden om de sappen niet van de plant weg te halen, omdat ze volledig niet-decoratief zijn.
Thuis groeien ze:
- Parel dragende Haworthia. De bladeren tot 8 cm lang hebben witte vlekken. Bloemen verschijnen onopvallend op een lange steel met een trosvormige bloeiwijze.
- Haworthia is gestreept. De bladeren zijn langer en scherper dan de vorige soort, de vlekken zijn kleiner en vormen dichte rijen.
- Haworthia is schaken. De bladeren zijn kort en breed, driehoekig van vorm, met denticles langs de randen. Ronde insluitsels bevinden zich alleen aan de onderkant van het vel, het bovenste gedeelte bestaat uit een doorschijnend gaas van lichte strepen.
- Haworthia Reinwardt is een uitzondering op de regel, omdat het geen bladrozetten vormt, in plaats daarvan is er een stengel tot 20 cm, die bedekt is met dikke driehoekige bladeren.
Pachypodium
Het pachypodium behoort tot de familie Kurtov. Onder natuurlijke omstandigheden groeit het in Afrika en op het eiland Madagaskar. De plant is boomachtig, zijn dik de steel houdt goed vocht vast en bedekt met doornen. De plant werpt smalle en lange bladeren af voor de winter. Er zit rubber in het sap van de bladeren. Het pachypodium is pretentieloos en wordt vaak gevonden in bloemistenkamers. Thuis worden de soorten gekweekt:
Succulent pachypodium heeft een vertakte stengel, pluisjes op jonge scheuten. De bladeren zijn lancetvormig, behaard. De naalden aan de basis van de bladeren zijn in paren gerangschikt. Hij bloeit met kleine roze bloemen.- Pachypodium Lame is een grote enkele plant, de steel lijkt op een cilinder. Lange bladeren zijn licht behaard, waarbij de naalden gegroepeerd zijn aan de basis van drie stukken.
- De kortstammige pachypodium is zeer ongebruikelijk. De hoofdstam heeft de vorm van een knol, waaruit korte zilverachtige scheuten uitsteken. Er worden maar weinig puberende bladeren gevormd, de vorm is langwerpig, eivormig. In de winter, als er geen bladeren aan de plant zitten, lijkt het op een steen. Bloemen lijken lichtgeel, groot van formaat.
Dikke vrouw
Dikke vrouw van de familie Tolstyankov afkomstig uit Zuid-AfrikaDeze zeer populaire plant heeft geen typisch uiterlijk, aangezien het geslacht zeer talrijk is. Sommige hebben kleine geschubde bladeren, terwijl andere tot enkele centimeters groot zijn. Ze verschillen ook in vorm en kleur, ze zijn zelfs grijs en rood.De stengels vertakken en staan rechtop. Thuis worden de volgende soorten gefokt:
- De ovale dikke vrouw (geldboom) groeit als een grote boomachtige plant. Ovale bladeren glanzen, vlezig tot 5 cm lang, hun kleur is donkergroen, omzoomd met rood. De plant vormt luchtwortels en de bloemen lijken wit of roze.
- De lymfevette vrouw onderscheidt zich door geschubde driehoekige kleine bladeren. Het groeit erg snel, pretentieloze, geelachtige bloemen verschijnen.
- De dikke vrouw is geperforeerd. De naam kenmerkt de soort zelf, de stengel passeert de bladeren en bedekt hem in paren tot 2,5 cm lang.
Adenium
Deze vetplant behoort tot de familie Kurtov, afkomstig uit Midden- en Zuid-Afrika. Een boomplant groeit onder natuurlijke omstandigheden tot 10 m, thuis is het nogal grillig, bereikt 30 cmDe stengel is in staat om vocht vast te houden, verdikt met zijscheuten. Giftig sap. De bladeren zijn groen, vlezig wasachtig, lineair gerangschikt. De bloemen, vergelijkbaar met rozen, zijn rood of roze van kleur, waarvoor de plant de Rose of the Desert wordt genoemd. Het laat de bladeren vallen voor de winter, zodat de jongen in het voorjaar weer verschijnen. Een populair type is Adenium dik. Meer over rassen en teelt.
Composities van vetplanten
Fans van bloemisterij waardeerden deze planten, voor hen is het een van de favoriete materialen voor het maken van originele composities voor het interieur van het huis. Dwergsoorten Crassula, Rosularia, Gasteria, Muurpeper, die ideaal zijn voor miniatuur rotstuinen, worden geplant in lage ruime kommen gemaakt van keramiek of hout.
In transparante containers zien bijvoorbeeld glazen, aquaria, kolven er geweldig uit drie of vier soortenHet wandpaneel ziet er interessant uit. Er kunnen maximaal 60-70 soorten van dergelijke baby's op de vensterbank worden geplaatst. Sommige ambachtslieden creëren er ‘woestijnhoeken’ op, die oorspronkelijk variëteiten aanvullen met verschillende kleuren met verschillende stenen met ongelijke randen.
Het aardoppervlak wordt besprenkeld met zand of grind. In dit geval moet u weten dat de hoogte van de schaal niet groter is dan 1/3 van de hoogte van de grootste plant. U kunt bijvoorbeeld een compositie maken van Haworthia, Gasteria, Ekeveria, Lithops, cactus. Ze kunnen worden geplant met pachyphytum, dat dikke, blauwachtige, ronde bladeren heeft die op druiven lijken. Je kunt het bedrijf ook aanvullen met kleine planten met kruipende stengels, hun scheuten zullen interessant zijn om aan de randen van de kom te hangen. Voor dit effect worden sedums, monantes en lymfevetten ingenomen.
Vetplanten - spectaculaire en originele planten, die zelfs door een beginnende amateur-tuinman kan worden verzorgd. Vaak worden ze in één schaal geplant, waardoor een combinatie van complementaire kleuren ontstaat. Plaats ze op een vensterbank, balkon of andere goed verlichte plek om je interieur te versieren en er een modieus tintje aan te geven.
