Pedilanthus is een sierbloemige plant die behoort tot de Euphorbia-familie. In de natuur komt het voor in Zuid- en Midden-Amerika. Succulent dankt zijn naam aan een combinatie van twee Griekse woorden die zich vertalen als "schoen" en "bloem". De bloemen lijken qua vorm echt op een damesschoen. Verschillende soorten van deze plant worden thuis gekweekt. Bloemisten worden niet alleen aangetrokken door ongebruikelijke bloemen, maar ook door prachtig bont blad.
Inhoud
Hoe ziet een bloem er in de natuur uit en waarom is hij interessant
In zijn natuurlijke omgeving is deze vetplant een vertakte struik of een kleine boom die 3 m hoog wordt. Tijdens het regenseizoen hoopt pedilanthus vocht op in de stengels en bladplaten bedekt met een wasachtige coating, en tijdens droogte laat het vaak volledig bladeren vallen. Met het begin van de bloeiperiode ontwikkelt de plant kleine parapluvormige bloemen met dieproze of roodachtige schutbladen.
Binnen kweken van pedilanthus is vrij eenvoudig. Ook een beginnende bloemist kan deze taak aan.
Deze struik zal niet alleen het interieur versieren, maar ook de lucht vullen met zuurstof. De bladeren zijn rijk aan etherische oliën die antiseptisch werken en gifstoffen binnenshuis absorberen. Maar deze plant kan ook schadelijk zijn, omdat het kenmerkend is voor bijtend sap dat vrijkomt wanneer bladeren en stengels worden beschadigd. Het verbrandt slijmvliezen en huid.
Pedilanthus moet op een voor kinderen ontoegankelijke plaats worden geplaatst om ze tegen vergiftiging te beschermen. Katten en honden naderen meestal de bloem niet, maar de vogels zullen moeten worden verdreven, omdat het plantensap voor hen dodelijk is.
Soorten en variëteiten met foto's
De volgende soorten van deze sierplant worden binnen gekweekt:
Pedilanthus titimaloid
Deze soort met donkergroene bladeren met witte rand komt het meest voor. Het onderscheidt zich door een zigzagstam, die vooral uitgesproken wordt in de fokhybride "smalii", en het is aan hem te danken dat het namen kreeg als "Devil's Ridge", "Devil's Bridge" en "Jacob's Ladder".
Pedilanthus koalkomanevsky
De plant valt op door zijn perzik- of zalmbloemen met een roze tint.
Grootvruchtige pedilanthus
Een vetplant is een vertakte struik die vrijwel geen bladeren heeft. Op één stengel kunnen zowel cilindrische als platte bladplaten zijn, evenals bloemen met een koraalrode of heldere scharlakenrode tint.
Pedilanthus macrocarpus
Deze variëteit is bladloos en heeft een eigenaardige vorm.
Pedilanthus Finca
Dit type wordt "kerstkaars" genoemd. Het onderste deel van de plant is kaal en aan de bovenkant zijn er smaragdgroene bladeren.
Landen
Na aanschaf van de pedilanthus is het aan te raden deze direct over te planten in een geschikte lage en dichte bak met afvoergaten.Het is raadzaam dat de pot van keramiek is gemaakt, omdat deze goed is voor lucht- en vochtdoorlaatbaarheid.
Voor pedilanthus is het noodzakelijk om een grondmengsel te bereiden. U moet de volgende componenten mengen:
- 1 deel vruchtbare grasmat;
- 2 stukken lommerrijk land;
- 2 delen grof rivierzand.
Bij een bloemenwinkel kun je kant-en-klare aarde kopen. Een grondmengsel voor vetplanten en cactussen is geschikt voor pedilanthus.
Florarium
Pedilanthus ziet er erg indrukwekkend uit in het florarium, een kleine thuiskas. In dit geval wordt de plant geplant in een transparante container van glas of plastic. De landing wordt als volgt uitgevoerd:
- Het geselecteerde vat wordt grondig gewassen en van buiten en van binnen afgeveegd met alcohol.
- Een centimeter drainagelaag wordt op de bodem van de container gelegd, dezelfde hoeveelheid houtas en gemalen actieve kool.
- De grond wordt erop gestort en geëgaliseerd, waardoor het gat wordt voorbereid voor de pedilanthus.
- Plantenwortels worden gewassen en gedrenkt in 1% fungicide-oplossing gedurende een kwartier.
- Pedilanthus wordt in een container geplant nadat het wortelsysteem is uitgedroogd.
- De grond wordt licht bevochtigd met een injectiespuit zonder naald.
De compositie kan worden versierd met gekleurd zand, stukjes schors en glas, kiezelstenen, stenen, mos en miniatuurbeeldjes. Als het florarium gesloten is, moet het dagelijks worden geventileerd, omdat een hoge luchtvochtigheid rot kan veroorzaken. Zodra de pedilanthus de container ontgroeit, moet deze in een geschikte pot worden overgeplant.
Voorwaarden voor detentie
Noodzakelijke voorwaarden voor de groei en bloei van pedilanthus, afhankelijk van het seizoen:
| Seizoen | Verlichting | Optimale temperatuuromstandigheden | Vochtigheid | Accommodatie |
| Lente, zomer en herfst | De plant heeft helder, maar diffuus licht nodig. Het moet worden beschermd tegen direct zonlicht. | De temperatuur moet tussen + 23 ... 26 ° C liggen | In de hitte moet pedilanthus elke dag worden bespoten, maar niet overvloedig. U kunt de platen ook afnemen met een vochtige spons. Het is aan te raden om containers gevuld met water bij de bloempot te plaatsen. | In de zomer kunt u de pot meenemen naar het terras of balkon. De rest van de tijd moeten de pedilanthus op de westelijke vensterbank worden bewaard of op een standaard op 1 m afstand van het zuidelijke raam |
| Winter | De pedilanthus heeft extra verlichting nodig. De duur van daglichturen in deze periode is minimaal 10 uur | Het is wenselijk dat de thermometer niet onder de +15 ° C komt | De plant hoeft niet te worden bespoten. De vetplant moet uit de buurt van verwarmingstoestellen worden gehouden. | Vensterbank in het westen of oosten |
Zorgfuncties
Thuis zorgen voor een pedilanthus omvat de volgende manipulaties:
- juiste watergift;
- bevruchting;
- overdracht;
- snoeien.
Met de juiste zorg en onderhoud duurt de bloeiperiode van deze tropische plant van november tot december. Nadat de pedilanthus is vervaagd, moeten de bloeiwijzen met een scherpe schaar worden afgesneden. Zodra deze vetplant uitbloeit, begint een rustperiode die duurt tot het begin van de lente.
Water geven
In de zomer heeft de plant veel water nodig. Tegelijkertijd wordt aanbevolen om de grond te bevochtigen nadat de bladeren een beetje kreuken of hangen (ongeveer 1 keer in 3-4 dagen). Het is onmogelijk om de pedilanthus in te vullen, omdat het wortelsysteem begint te rotten.
Tijdens de rustperiode moet het aantal gietbeurten worden verminderd. Het is alleen nodig om de grond te bevochtigen als de bovenste laag van de grond uitdroogt, ongeveer 1 keer in 7-10 dagen. Water voor irrigatie en sproeien moet worden gefilterd of bezonken. Het is wenselijk om het op te warmen tot +30 ºС en een beetje citroenzuur toe te voegen.
Topdressing
Het is noodzakelijk om de pedilanthus in de lente, zomer en herfst te voeren. Meststoffen met een hoog stikstofgehalte worden niet aanbevolen. Een keer per maand, na het besproeien, moet de plant worden gevoed met een vloeibare oplossing die bedoeld is voor vetplanten en cactussen.
Een sterke concentratie van kunstmest moet worden vermeden, omdat pedilanthus een gebrek aan sporenelementen gemakkelijker verdraagt dan een teveel ervan.
Overdracht
Een transplantatie wordt aanbevolen als de wortels uit het afvoergat komen. Omdat het wortelsysteem van pedilanthus zich langzaam ontwikkelt, kan de plant niet meer dan 1 keer in 3 jaar worden getransplanteerd. Het is raadzaam om de procedure halverwege de lente uit te voeren, wanneer zich nieuwe bladeren op de vetplant beginnen te vormen.
U moet eerst een container ophalen. De diameter van de nieuwe pot moet 1,5 cm groter zijn dan de vorige. De transplantatie moet als volgt worden uitgevoerd:
- Giet een laag drainage van 2 cm in een nieuwe container (geëxpandeerde klei is geschikt).
- Vul de pot tot de helft met vers gesteriliseerd grondmengsel.
- Haal de pedilanthus uit de oude bak en schud voorzichtig de aarde van de wortels.
- Onderzoek het wortelstelsel en snijd droge, zwarte en slijmerige wortels af met een steriele scherpe schaar. Op rotte wortels moet je niet alleen de zwartgeblakerde delen afsnijden, maar ook nog eens 4 cm.
- Plant de plant in een nieuwe bak en voeg aarde toe langs de randen.
- Schud de container meerdere keren en giet over de pedilanthus.
Gedurende 7-10 dagen moet de vetplant worden verwijderd naar een donkere, warme kamer om transplantatiestress te minimaliseren. Vervolgens kan de container met de plant op zijn oorspronkelijke plaats worden teruggebracht en zoals gewoonlijk worden verzorgd.
Snoeien
De plant moet na het verplanten worden gesnoeid. Ongeveer een derde van de scheuten moet worden verwijderd. Het snoeien van de pedilanthus is nodig om de groei te versnellen en vertakking te stimuleren. De procedure moet worden uitgevoerd met een gedesinfecteerd instrument. De uitgesneden punten moeten worden behandeld met steenkool of colloïdale zwavel.
Snoeien moet gebeuren met rubberen handschoenen om te voorkomen dat het giftige sap van de plant op de huid terechtkomt.
Reproductie
Onder natuurlijke omstandigheden plant pedilanthus zich voort door zaden, maar het is erg moeilijk om ze thuis te krijgen. Ze zijn ook zeldzaam in bloemenwinkels. Daarom wordt de vetplant vermeerderd door stekken. Deze procedure wordt aanbevolen in het voorjaar.
Stapsgewijze instructies voor het enten van pedilanthus:
| Acties | De foto |
| Snijd de stekken 8-10 cm lang en verwijder de onderste bladeren, laat 5-6 aan de bovenkant over |  |
| Plaats de stekken kort in glazen gevuld met gefilterd warm water om het vrijkomen van het giftige sap te stoppen |  |
| Droog de stekken gedurende 2 dagen en plant ze in containers gevuld met nat vermiculiet, kokosvlokken en zand, 4-5 cm begraven in de grond |  |
Planten moet worden bewaterd en verwijderd naar een schaduwrijke, warme plaats. Zodra de wortels groeien, moeten de planten in aparte containers worden geplant en voor ze gaan zorgen, zoals bij volwassen pedilanthus.
Groeiende problemen
Ondanks het feit dat deze vetplant pretentieloos is, kan onjuiste zorg ertoe leiden dat deze begint te vervagen en stopt met ontwikkelen. Meestal hebben bloementelers de volgende problemen bij het kweken van pedilanthus:
| Probleem | Remedie methoden |
| Vallende bladeren | In de winter en herfst wordt dit fenomeen als de norm beschouwd. In andere gevallen is het noodzakelijk om de plant te beschermen tegen direct zonlicht, de frequentie van water geven te verhogen en voor extra verlichting te zorgen. |
| Vergeling en drogen van de uiteinden van de bladplaten | Verhoog de luchtvochtigheid in de kamer en zet de pedilanthus uit de zon |
| Uitdunnende stengels en vervaagde bladeren | Als het probleem zich in de zomer voordoet, moet de plantpot op een plaats met goede verlichting worden herschikt. Tijdens de wintermaanden moet de kamertemperatuur optimaal worden verlaagd |
| Gebrek aan bloei | De plant heeft een rustperiode nodig, zodat hij volgend jaar bloeit. |
| Bladkleurverandering (verkrijg een giftige groene tint) | Bemest succulent alleen met stikstofvrije formuleringen |
| Ongelijke ontwikkeling van scheuten | Het probleem ontstaat als de bak met de plant niet goed staat en er meer licht aan één kant valt.Als het niet mogelijk is om de pot naar een andere plaats te verplaatsen, moet u de container regelmatig om zijn as draaien |
| Zwart worden van stengels en bladstelen aan de basis | Stop met water geven en laat de grond uitdrogen. In de toekomst moet u proberen de vetplant niet onder water te zetten |
Vaak begint de witte rand op de bladeren van de pedilanthus roze te worden. Maar deze situatie is de norm, omdat in de zomer- of herfstperiode, onder invloed van zonlicht, de bladplaten van kleur veranderen. In dit geval hoeft u geen maatregelen te nemen, aangezien de plant vanzelf weer terugveert.
Ziekten en plagen
Bij het kopen moet u de plant zorgvuldig onderzoeken. Als er vlekken, plakkerige vlekken en kleine puntjes op zitten, moet de aankoop worden weggegooid.
Onderworpen aan alle regels voor de verzorging en het onderhoud van deze vetplant, wordt deze zelden aangevallen door plagen en ziekten. Maar als een plant in de kamer is geïnfecteerd, zal hoogstwaarschijnlijk ook de pedilanthus worden aangetast. In dit geval moet het worden geïsoleerd en moet de behandeling worden gestart.
De lijst met plagen en ziekten die deze vetplant het vaakst treffen, is als volgt:
| Plaag of ziekte | Tekenen van infectie | Preventieve maatregelen | Behandeling |
Wortelrot |
|
| In een vroeg stadium van de ziekte is het voldoende om een vetplant ongepland te transplanteren en de pot en aarde te vervangen. Het is ook nodig om de rotte delen van de plant af te snijden met een steriel gereedschap. In vergevorderde gevallen is het noodzakelijk om de pedilanthus extra te behandelen met een oplossing van Gamair of Alirin-B. De plant heeft wekelijks 3 behandelingen nodig |
Spintmijt |
|
| Eerst moet je de pot en de pan desinfecteren en de bladeren afvegen met een wattenschijfje gedrenkt in ontsmettingsalcohol. Dan moet je de vetplant en aarde besproeien met Fitoverm of Vermithek en afdekken met polyethyleen. Het wordt ook aanbevolen om de plant 2 keer te behandelen met een interval van 7 dagen met infusie van cyclaamknollen, paardenbloemwortelstokken, uien en knoflook |
Bladluis |
|
| De aangetaste bladeren en scheuten moeten worden afgesneden en de vetplant moet worden behandeld met een infusie van gemalen peper, stinkende gouwe en tabakskruimels. Bovendien kunt u uw toevlucht nemen tot het gebruik van medicijnen (Aktara, Karate, Akarin) |
Witte vlieg |
|
| Behandel de vetplant in de vroege ochtend met een stofzuiger en veeg de bladeren af met een alcoholoplossing of knoflookinfusie (moet dagelijks worden herhaald totdat het ongedierte is verdwenen).Ook is het raadzaam om de plant, pot en aarde te besproeien met Actellik, Guapsin of Arrivo. De verwerking moet na 7 dagen 3 keer worden uitgevoerd. Het wordt aanbevolen om de hele week constant een fumigator te gebruiken. |
Wolluis |
|
| Reinig de tandplak met een in zeepsop gedrenkte tandenborstel en wrijf de bladeren in met alcoholtinctuur. Je moet de vetplant ook behandelen met Tanrek, Rogor en Phosphamide. Het wordt aanbevolen om deze medicijnen af te wisselen, eenmaal per 10 dagen. Het is noodzakelijk om minimaal 3 procedures uit te voeren. Een olie-emulsie moet worden aangebracht op de bladeren van pedilanthus (elke plantaardige olie gemengd met water in een verhouding van 1:10) |
Tekens en bijgeloof over een bloem in huis
Er zijn veel bijgeloof en tekenen die verband houden met deze tropische plant. Als je ze gelooft, is het raadzaam om de succulent op de werkplek te houden, omdat het een salarisverhoging of promotie belooft.
Onder de veel voorkomende symptomen die verband houden met pedilanthus, is het de moeite waard om te benadrukken:
- de afwezigheid van bloei betekent dat de harmonie van familierelaties in het huis wordt verstoord;
- het afwerpen van bladeren geeft aan dat iemand uit het huishouden binnenkort ziek zal worden;
- declinatie van bladplaten naar beneden voorspelt problemen in de professionele sfeer;
- een verandering in de kleur van de bladeren belooft veranderingen in het leven (als ze donker worden, wacht dan op problemen, en als ze oplichten - goed nieuws);
- rottende vetplant geeft aan dat een van de leden van het huishouden een ongeluk kan overkomen.
U moet dergelijke "voortekenen" niet blindelings geloven, aangezien dergelijke verschijnselen worden waargenomen bij onjuiste of onvoldoende verzorging van de plant of bij de ontwikkeling van een bepaalde ziekte in een vetplant.
De pretentieloze pedilanthus in zorg is perfect om binnenshuis te kweken. Deze vetplant ziet er niet alleen goed uit als een originele enkele bloem, maar ook qua samenstelling met andere decoratieve blad- en bloeiende planten.
